Η μαγνητική λεωφόρος
Η περιοχή στην οποία εισήλθε το Voyager 1 είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες εκείνη που οδηγεί στην έξοδο από το ηλιακό μας σύστημα. Σε αυτήν αλληλεπιδρούν οι μαγνητικές δυνάμεις του Ηλιου και του διαστρικού Διαστήματος. Η περιοχή αυτή είναι ένα σημείο υποδοχής σωματιδίων που προέρχονται από εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων (σουπερνόβα) ή άλλα κοσμικά φαινόμενα ενώ ταυτόχρονα σωματίδια του ηλιακού μας συστήματος περνούν από εκεί οδεύοντας έξω από αυτό.
«Είναι σαν μια λεωφόρος η οποία επιτρέπει στα σωματίδια να εισέρχονται και να φεύγουν από το ηλιακό μας σύστημα. Δεν μπορούμε να υπολογίσουμε με ακρίβεια τον χρόνο που θα χρειαστεί το σκάφος για να διανύσει την περιοχή. Το διάστημα που εκτιμούμε ότι θα χρειαστεί είναι από μερικούς μήνες ως δύο χρόνια» αναφέρει ο Εντ Στόουν, επικεφαλής της αποστολής.
Τα Voyager
Το Voyager 1 ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του από τη Γη μαζί με το «δίδυμό» του, το Voyager 2, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977. Σε όλα αυτά τα χρόνια έχει ακολουθήσει ακλόνητο την πορεία του διασχίζοντας το ηλιακό μας σύστημα και προχωρώντας σε απόσταση 18 δισ. χλμ πέρα από τη Γη, τη μεγαλύτερη που έχει διανύσει ποτέ αντικείμενο που έχει κατασκευαστεί από τον άνθρωπο.
Το Voyager 2, το οποίο ακολούθησε πιο «λοξή» πορεία βρίσκεται 3,22 δισ. χλμ πίσω του. Και τα δυο σκάφη εξακολουθούν να στέλνουν τα σήματά τους στη Γη, γεγονός το οποίο τα καθιστά τα πιο μακρινά λειτουργικά διαστημόπλοια στην ανθρώπινη ιστορία. Ταξιδεύοντας με την ταχύτητα του φωτός τα δεδομένα που στέλνουν κάνουν περίπου 17 ώρες για να φτάσουν στη Γη.
tovima.gr
Πηγή: http://strange-omniverse.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου