Η σύγχρονη δυτική ψυχολογία και ψυχιατρική δεν θεωρεί τις δαιμονικές παρενοχλήσεις σαν μια κλινική πραγματικότητα. Όμως πολλοί φωτισμένοι πρακτικοί και ερευνητές αντιλαμβάνονται πως ποικίλες μορφές ψυχώσεων, όπως η σχιζοφρένεια ή κάθε αιφνίδια ή ακραία μεταβολή στη συμπεριφορά, υποδηλώνουν πνευματική κατάληψη.
Ο Brad Steiger, ένας γνωστός προφητικός αμερικανός ψυχικός ερευνητής και συγγραφέας εξηγεί πως, όπως οι αισθήσεις μας δείχνουν οτι η ενέργεια δεν μπορεί ποτέ να καταστραφεί, αν και μερικές φορές φαίνεται πως καταστρέφεται, όπως π.χ. τα σώματά μας στο θάνατο, όμως η ενέργεια της ψυχής που δημιουργήσαμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας δεν πεθαίνει.Στο θάνατο, αυτή η ψυχική ενέργεια διαχωρίζεται από το σώμα και ξεκινά μια νέα ύπαρξη στο πνευματικό επίπεδο.
Ένας αριθμός παραψυχολόγων έχει αποδεχτεί πως υπάρχει πολύ μικρή διαφορά ανάμεσα στους δύο κόσμους. Η ηλεκτρομαγνητική δομή της ψυχής συνεχίζει να έχει το ίδιο σπίτι, τις ίδιες αισθήσεις, τις ίδιες αναμνήσεις, τα ίδια αισθήματα και πάθη, όπως και όταν υπήρχε στο φυσικό πεδίο.
Έτσι, αν ένα άτομο ξόδεψε την ζωή του στην επιδίωξη της απόλαυσης, η ψυχική του ενέργεια θα αναζητά τους ίδιους πνευματικούς δρόμους μετά το θάνατο. Θα επιχειρήσει να επιστρέψει στα μέρη της απόλαυσής της. Και αν η σκέψη τριγυρίζει γύρω από έναν απλήρωτο λογαριασμό, τότε αυτό το πνεύμα έχει την ισχυρή επιθυμία να επιστρέψει στον φυσικό κόσμο για να κλείσει αυτή την εκκρεμότητα.
Τέτοιες αρνητικές ενέργειες μπορούν να επιτεθούν σε ευάλωτα, συναισθηματικά άτομα και να τα κάνουν να σκεφτούν αφύσικα. Τέτοια πνεύματα γίνονται παράσιτα.
Τα παρακάτω σημεία, αναγνωρίζεται γενικά πως αποτελούν σοβαρές ενδείξεις πνευματικής κατάληψης:
1. Φωνές που προτρέπουν προσωπικά στο άτομο να εκτελέσει ενέργειες τις οποίες δεν τις επεξεργάζεται με ώριμη σκέψη.
2. Συχνή εμφάνιση της εικόνας του πνεύματος σαν να υπάρχει στον φυσικό κόσμο.
3. Το θύμα μπορεί να λιποθυμήσει ή να λειτουργεί χωρίς συνείδηση αυτών που συμβαίνουν γύρω του.
4. Μερικές φορές, στο μέσο μιας δραστηριότητας, μπορεί να έχει μια νοερή αίσθηση και δράση σαν ένα είδος έκστασης.
5. Μπορεί να παρατηρήσει ομιλίες ή βήματα με πολύ παράξενη χροιά.
6. Μπορεί να δράσει με έναν τρόπο που δεν έχει κάνει ποτέ πριν. Οι φίλοι μπορεί να δουν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο.
7. Στη χειρότερη περίπτωση, η κατάληψη κλιμακώνεται όταν το πρόσωπο καθοδηγείται στην εκτέλεση ενός αδικήματος, σε κάποια έντονη αντικοινωνική συμπεριφορά και τέλος στην αυτοκτονία.
8. Μπορεί να μιλήσει χαρισματικά, να κάνει ασχήμιες και να αποφεύγει θρησκευτικά αντικείμενα (σταυρούς, κομποσχοίνια, κλπ.).
Πάνω από το 50% τέτοιων φαινομένων σε νοσοκομεία των Η.Π.Α. δεν οφείλονται σε ψυχασθένειες αλλά είναι θύματα πνευματικής κατάληψης και όσο μεγαλύτερο είναι το νοσοκομείο, τόσο μεγαλύτερο είναι και το ποσοστό αυτών των περιπτώσεων, μας λέει η ψυχικός ερευνητής και κλινικός ψυχολόγος Edithe Fiore.
πηγη
Δημοσίευση σχολίου