Σαν γύπες πάνω από ετοιμοθάνατα πλάσματα μοιάζουν τα διαβόηταdistress funds, αφού εποφθαλμιούν τους έλληνες δανειολήπτες που αδυνατούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους, στην Ελλάδα του Μνημονίου και της καλπάζουσας ύφεσης.
Τα επενδυτικά αυτά ταμεία, χαρακτηριζόμενα και ως «έκτακτης ανάγκης», στοχεύουν σε περιουσιακά στοιχεία των οποίων η αξία έχει μειωθεί (distressed assets). Τα ταμεία αυτά, όπως αποδεικνύει και η ονομασία τους (distress σημαίνει δυστυχία) επενδύουν στο αδιέξοδο. Αγοράζουν φθηνότερα από τις τράπεζες δάνεια που δύσκολα θα αποπληρωθούν και στη συνέχεια, μέσω εισπρακτικών εταιρειών, προσπαθούν να αποκομίσουν το 100% του ποσού από τον δανειολήπτη, βγάζοντας ως κέρδος τη διαφορά.
Τα επενδυτικά αυτά ταμεία, χαρακτηριζόμενα και ως «έκτακτης ανάγκης», στοχεύουν σε περιουσιακά στοιχεία των οποίων η αξία έχει μειωθεί (distressed assets). Τα ταμεία αυτά, όπως αποδεικνύει και η ονομασία τους (distress σημαίνει δυστυχία) επενδύουν στο αδιέξοδο. Αγοράζουν φθηνότερα από τις τράπεζες δάνεια που δύσκολα θα αποπληρωθούν και στη συνέχεια, μέσω εισπρακτικών εταιρειών, προσπαθούν να αποκομίσουν το 100% του ποσού από τον δανειολήπτη, βγάζοντας ως κέρδος τη διαφορά.
Στην ελληνική πραγματικότητα τα «αρπακτικά» αυτά funds βλέπουν τα «κόκκινα» δάνεια ως μία εξαιρετική ευκαιρία, σκοπεύοντας να εκμεταλλευθούν την ανάγκη των τραπεζών για μείωση του ενεργητικού τους, όπως έχει απαιτήσει η τρόικα.
Σχετική ερώτηση κατάθεσε χθες στη Βουλή, προς τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, ο βουλευτης της ΝΔ, Γιάννης Μιχελάκης στην οποία ανέφερε ότι σύμφωνα με τραπεζικές πηγές τα distress funds διαπραγματεύονται την εξαγορά ελληνικών δανείων σε τιμές που ξεκινούν στην καλύτερη περίπτωση από το 50% της ονομαστικής αξίας του δανείου για τα ενήμερα ενυπόθηκα δάνεια και μπορεί να κατέβουν ακόμη και στο 5% της ονομαστικής αξίας για τα μη ενυπόθηκα καταναλωτικά δάνεια, που βρίσκονται σε καθυστέρηση άνω των έξι μηνών.
Με το συνεχώς συρρικνούμενο εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων, απόρροια της ύφεσης και της «ασφυξίας» της αγοράς τα «κόκκινα» δάνεια αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Είναι ενδεικτική η έκθεση του διεθνούς οίκου Βain & Company, προ ημερών, σύμφωνα με την οποία τα εν λόγω δάνεια των τραπεζών, που έχουν τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης, ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 4 δισ. ευρώ.
Η Ένωση Καταναλωτών Κρήτης ανέφερε χθες, ότι ήδη δέχεται καταγγελίες από μέλη της, που την ενημερώνουν ότι τα δάνεια τους πουλήθηκαν σε εταιρείες της Ευρώπης, χωρίς καμία ενημέρωση του δανειολήπτη, λαμβάνοντας δικόγραφα από την εταιρεία του εξωτερικού. Σύμφωνα με δανειολήπτη, «το χρέος έγινε απαιτητό εντός τριών ημερών», διαφορετικά, όπως αναφέρεται «θα προχωρήσει η διαδικασία πλειστηριασμού ακόμη και της πρώτης κατοικίας, παρά το γεγονός ότι υπάρχει δέσμευση από το Ελληνικό Δίκαιο».
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι εάν προχωρήσουν οι πωλήσεις των επισφαλών δανείων χιλιάδες δανειολήπτες θα βρεθούν προ δραματικού αδιεξόδου, γι’ αυτό και η εξεύρεση λύσης είναι κομβικής σημασίας.
Προς την κατεύθυνση αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες, επίκειται συνάντηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με τους τραπεζίτες κατά την οποία, εκτός από την ανακεφαλαιοποίηση, θα συζητηθούν και οι τρόποι διοχέτευσης ρευστότητας στην αγορά, καθώς και η ανακούφιση των δανειοληπτών που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο «τζόγος» με τα επισφαλή δάνεια (με άλλη μορφή, αυτή των κομματιών δανείων, των CDOs και όχι με ολόκληρα δάνεια) αποτέλεσε έναν από τους βασικότερους λόγους της φούσκας των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, που οδήγησε στο ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Η εξεύρεση λύσης για τα «κόκκινα» δάνεια, κυρίως από την πλευρά του οικονομικού επιτελείου, αλλά και από αυτή των τραπεζών, είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει είτε διαγραφή χρέους είτε επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, αν όχι «πάγωμα» σε αυτή την πολύ δύσκολη συγκυρία. Η πώληση δανείων σε εισπρακτικές εταιρείες που δεν ενδιαφέρονται εάν κάποιος δανειολήπτης είναι μακροχρόνια άνεργος, ασθενής, πολύτεκνος το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πυροδοτήσει μία κοινωνική έκρηξη και όχι να βοηθήσει την αγορά, που παραμένει «στεγνή» από το κοκτέιλ λιτότητας που επιβάλλουν οι δανειστές.
Εάν κάποιος χάσει την κάτοικία του δεν έχει κάτι άλλο να χάσει. Γι’ αυτό όλοι θα πρεπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Δημοσίευση σχολίου